Laat je medewerkers niet in de kou staan

Werken in de kou is niet niks. Toch is het voor een bijzondere groep medewerkers dagelijkse praktijk. Meestal werken ze in de vis- en vleeswerkende industrie. Er zijn ook andere ijskoude werkplekken te vinden, denk hierbij aan een mortuarium, een sneeuw- en ijsproducent of speciale laboratoria – maar daar hoeven de werknemers vaak niet uren achtereen in die kou te werken. In koel- en vrieshuizen van supermarkten, aardappel- of pluimveeverwerkers is dat wel het geval.

Hierboven las je de opening van een artikel in de NRC. De journalist Jette Pellemans ging op onderzoek uit naar de gevolgen van werken in koude omstandigheden, hoe een mens zich daar tegen kan wapenen en wat werkgevers kunnen doen. In onderstaand verhaal citeren we delen van haar artikel, aangevuld met onze eigen interpretatie.

Wat kan een werkgever doen?

Een goede werkgever zorgt natuurlijk dat medewerkers lekker in hun vel zitten. En misschien schenken ze nog iets meer aandacht aan die dappere groep die dagelijks de vrieskou inkruipt. Maar wat kan of moet je eigenlijk doen als werkgever?
Bij werken in de kou moet de werkgever in de risico-inventarisatie en -evaluatie [RI&E] aandacht schenken aan het risico ervan. En hij/zij moet een bijpassend plan van aanpak schrijven, waarin staat welke maatregelen in dat kader worden genomen.

Meer informatie over een RI&E in 8 stappen vind je hier.

Wij denken zelf natuurlijk in eerste instantie aan de beste diepvrieskleding…

Omgaan met kou: hoe doet je lichaam dat precies?

Mensen hebben maar beperkte fysiologische systemen paraat om hun lichaamstemperatuur constant te houden. Ze kunnen rillen, maar dat wekt slechts een beetje warmte op. Bij kou moet de oplossing komen uit het juiste gedrag en adequate kleding: warm en waterdicht, net onder de „zweetdrempel” – want van zweet koel je uiteindelijk snel af.

“Ik moet er niet aan denken
op kantoor te werken,
laat mij maar lekker in de kou.”

Hoe goed mensen tegen kou kunnen, verschilt per groep, weet hoogleraar Daanen. „Mensen met een Afrikaanse etniciteit hebben een grotere kans op koudeletsel dan mensen van Noord-Europese afkomst, bijvoorbeeld. Zij hebben een ander bloedvatenstelsel in de vingers waardoor de doorbloeding daar slechter op gang komt.”

Verder is het cliché waar dat vrouwen gemiddeld minder goed tegen kou kunnen dan mannen, zegt de hoogleraar. „Dat komt enerzijds doordat ze iets minder warmte produceren dan mannen, omdat ze gemiddeld lichter en kleiner zijn. Anderzijds is de thermische perceptie van vrouwen anders. Bij dezelfde temperatuur en met dezelfde kleding ervaart de vrouw meer kou dan een man.”

Justin Groen, Gladys Stuijt en Joppe Langeveld, jonge mensen met banen waardoor ze uren achter elkaar werken in de vrieskou, zeggen alle drie dat kou went. Justin en Gladys geven ook aan dat omgaan met kou volgens hen voor het grootste deel mentaal is.

Hoogleraar Daanen kan dat „volledig onderschrijven”. Volgens hem blijkt uit onderzoek dat mensen zich nauwelijks fysiologisch aanpassen op kou, maar dat hun perceptie van kou wel snel beter wordt. „Voor een onderzoek liet ik mensen veertien dagen achter elkaar hun handen in een bak ijswater onderdompelen. Dat doet in het begin pijn, maar al na een paar dagen wordt dat een stuk minder. Je ervaart het als minder koud, zonder dat in het lichaam veranderingen te zien zijn. Dan heeft het dus te maken met hoe wij dezelfde informatie in de hersenen anders verwerken en onze verwachtingen aanpassen.”

Conclusie

Een mens kan zich aardig beschermen tegen werken in de vrieskou. Mentaal, maar ook met hulp van een zorgzame werkgever. En natuurlijk de beste werkkleding. Maar dat is geen verrassing…

Meer weten over onze diepvrieskleding? Klik hier